ซ่อน 13

                “มะ...มาร์ค พอก่อน” กุนบีบไหล่คนโตกว่าแน่น เมื่อมาร์คเริ่มเลียรอบๆแผ่นอกบางผ่านเนื้อผ้า พร้อมกับมือที่บีบคลึงอีกข้างจนต้องขอให้หยุดก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้

                แต่เหมือนมาร์คจะไม่ฟังกันเลยกลับยิ่งแกล้งใช้ลิ้นกับตรงนั้นจนกุนต้องจิกเล็บลงบนไหล่แน่น แอ่นอกให้อีกคนสัมผัสแบบไม่รู้ตัว

                กระดุมหลุดออกจากกันตั้งแต่เม็ดล่างไล่ขึ้นมาจนเปิดเผยให้เห็นสัดส่วนช่วงบนของคนตัวเล็กแบบเต็มๆตา มาร์คไล่ลิ้นร้อนสัมผัสไปทั่ว จูบลงบนตัวของคนตัวเล็กเบาๆให้อีกคนรู้สึกแปลกประหลาด ลูบไล้ช่วงเอวเว้าที่เล็กเกินกว่าผู้ชายคนไหนๆ ก่อนจะเลียรอบแอ่งสะดือสัมผัสมันจนกุนเกร็งและเสียวไปทั้งท้อง

                “มาร์ค…” กุนอยากจะเอ่ยปากห้ามแต่คงไม่ทันแล้วเมื่อส่วนนั้นของตนมันตื่นตัว เขาอยากจะผลักมาร์คออก แต่มาร์คกลับครอบครองมันด้วยมือเรียวของตัวเอง

                มาร์คชักรูดไปตามความยาวช้าๆจนกุนแทบทนไม่ไหว จับมืออีกคนให้เร่งความเร็วเพราะอยากจะปลดปล่อยเสียที แต่มาร์คทำแบบนั้นไม่นานก็ปล่อยมือออกเหมือนกับต้องการจะแกล้งให้อีกคนทนทรมาน

                “มาร์ค...อย่าทำแบบนี้” เหงื่อที่ผุดขึ้นตามกรอบหน้าทั้งๆที่ห้องทั้งห้องเย็นเฉียบบวกกับสีหน้าทรมานของอีกคน มันยิ่งทำให้มาร์คอยากจะแกล้งเข้าไปอีก

                “อยากให้มาร์คช่วยมั้ย” มาร์คมองเล็กที่พยายามทำตามเขา แต่ก็เหมือนจะทำไม่เป็นและไม่ได้อย่างใจ

                กุนพยักหน้าให้กับคำถามเมื่อความตรงการมันมากเกินกว่าจะต้องมาอายคนตรงหน้า

                “ต้องทำให้มาร์คด้วยนะ เข้าใจมั้ย” ตอนนี้มาร์คจะพูดอะไรก็ยอมทุกอย่าง กุนเร่งมือตัวเองเพราะความต้องการที่มีมากแล้วอยากปลดปล่อยเสียที

                มาร์คมองสีหน้า ท่าทางของอีกคนก่อนจะก้มลงไปประกบมือกุนเอาเอาไว้เหลือที่เพียงส่วนหัว ก้มลงครอบครองส่วนนั้นด้วยปาก ใช้ลิ้นหยอกล้อมัน ก่อนจะดึงมือกุนออก ครอบครองความเป็นชายของหลานรักด้วยปากเพียงอย่างเดียว

                กุนยกมือขึ้นปิดปาก กัดริมฝีปากล่างของตัวเองจนเจ็บไปหมด เขากลัวว่าเสียงของเขามันจะดังจนคนข้างนอกและข้างห้องได้ยิน

                ไม่นานหรอก ไม่นานเลยจริงๆ ที่มาร์คปรนเปรอส่วนนั้นจนกุนปลดปล่อยออกมา อกบางกระเพื่อมตามลมหายใจเข้าออก ไม่ทันสังเกตว่ามาร์คแกะปมผ้าเช็ดตัวออกตอนไหน

                “มาร์คไม่เข้ามาได้ไหม” คำร้องขอคนที่อยู่บนเหนือร่างและหันมามองด้วยสายตาเว้าวอนแบบนั้นทำให้มาร์คใจอ่อน แต่…

                “ได้ มาร์คจะไม่เข้าไปในตัวกุน” กุนคิดว่ามาร์คไม่โกหกหรอก คงไม่สอดใส่เขามา แล้วยิ่งรับปากแบบนั้นแล้ว ก็คงไม่ทำ ถึงได้ยอมอยู่ในท่าที่มาร์คจัดแจง ลองทำในสิ่งที่มาร์คทำกับตน ลิ้นเล็กเลียนแบบสัมผัสที่อีกคนเคยมอบให้ช้าๆ ก่อนจะเร่งจังหวะจนได้ยินเสียงครางในลำคอของคนโตกว่า

                สะโพกที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ไม่อาจจะทำให้มาร์คอดใจไหว เขาจับแก่นกายของกุนที่กำลังตื่นตัวอีกครั้ง หลอกล้ออีกคนที่มอบความสุขให้อยู่ ก่อนที่เขาจะเลียนิ้วตัวเองทั้งสามนิ้ว กดมันลงที่ช่องทางรัก

                เพียงนิ้วแรกก็ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้ง แต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรได้ เมื่อมาร์คเร่งมือที่จับส่วนกลางลำตัว และส่งนิ้วร้อนนิ้วที่สองที่สามเข้าไปพร้อมกัน ดึงเข้าดึงออกเหมือนรู้ดีว่าจุดไหนที่จะทำให้กุนต่อต้านไม่ได้

                “ถ้ามาร์คไม่เสร็จอย่าหวังว่ามาร์คจะหยุดนะคนดี” กุนขอเกลียดมาร์คหนึ่งวันได้ไหม คนโกหก ไหนว่าจะไม่สอดใส่เข้ามาไง แล้วไอ้สามนิ้วนั้นคืออะไร

                กุนหยุด มาร์คก็หยุดตาม เหมือนบังคับกลายๆให้กุนยอมที่จะเร่งลิ้นร้อนให้มาร์คปลดปล่อยเสียที สองมือเล็กจับขาของคนโตกว่าแน่น จิกเล็กลงบนขาของอีกคนที่มาร์คแตะโดนจุดกระสัน มาร์คเร่งมือเพื่อให้กุนเร่งตาม และไม่นานกุนก็ปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สอง ก่อนจะหมดแรงทิ้งตัวทับออกอีกคนเมื่อมาร์คปลดปล่อยตามกันมาติดๆ

ซ่อน 10 NC

“มาร์ค ฮืออ พอก่อนได้ไหม อ้ะ” มาร์คไม่ได้ฟังเสียงห้ามปรามใดๆเลย มือเรียวหายเข้าไปในกางเกงขาสั้น ที่ไม่ว่าจะล้วงตรงไหนก็ง่ายที่จะเข้าไปสัมผัสตัวตนของกุนได้ทั้งนั้น

เด็กดื้อของมาร์ค ไม่ระวังตัวเองเลย ต้องลงโทษให้เข็ด จะได้จำว่าไอ้เสื้อยืดคอกว้างกับกางเกงขาสั้นมันอันตรายขนาดไหน

“มาร์ค”

“ครับ” กุนเกลียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่ายได้ไหม ทำไมมาร์คถึงได้เป็นคนแบบนี้กันนะ

“มะ...มาร์ค อย่า...อย่า...มันสกปรก...อ้ะ…” เพียงแค่ลิ้นร้อนสัมผัสแก่นกลางความเป็นชายผ่านอันเดอร์แวร์ ก็ทำให้คนไม่เคยแทบจะดิ้นผ่าน แต่มาร์คกับจับเอวไว้แน่น รูดเอาทั้งกางเกงและอันเดอร์แวร์ทิ้งอย่างไม่ใยดี ดึงมือของกุนมาวางที่มันแล้วบังคับให้กุนจับแล้วขยับตามที่มาร์คสอน ก่อนที่มาร์ตจะขยับขึ้นไปสอนจูบที่เป็นผู้ใหญ่ให้กับหลานรัก

กุนไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มาร์คเหมือนกำลังทำให้ร่างกายเขาร้อนไปเสียทุกส่วน สอนในสิ่งที่เขาไม่เคยทำ ไม่เคยสัมผัส และคิดว่าชาตินี้ก็คงไม่มีใครจะได้สัมผัส

แต่ตอนนี้มาร์คทำมันแทบทุกอย่าง

“มาร์ครักแบมนะครับ” สิ้นคำบอกรัก มาร์คก็รีบขยับมือไปตามความยาว จูบปิดปากอีกคนเพื่อไม่ให้เสียงมันดังออกไปยังห้องข้างๆ ขยับมันเร็วเสียจนกุนทนไม่ไหว ปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มฝ่ามือของคนโตกว่า

“ตามาร์คบ้างแล้วนะคนดี”

ใครจะยอมให้เด็กน้อยสบายตัวไปคนเดียว กุนได้แต่นอนหอบหายใจก่อนจะเบิกตากว้างเมื่ออีกคนไม่ได้แค่ถอดเสื้อแบบที่เคยเห็น มาร์คถอดทุกชิ้นออกจาร่างกายตัวเอง

มาร์คจับอีกคนพลิกขึ้นมานั่งบนตัก จูบปิดปากเสียงโวยวายของอีกคนก่อนที่จะจับเอาแก่นกายทั้งของตัวเองและกุนจับมันลูบไล้ไปพร้อมๆกัน

มาร์คปลุกให้มันตื่นอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงจูบ ดูดดึงริมฝีปากอวบอิ่มของอีกคน จับมือกุนให้จับตรงที่มาร์คเคยจับ สัมผัสมันแบบที่มาร์คเคยสอน

มือของมาร์คลากไล้ลงบนเผ่นหลังตามแนวยาวก่อนจะบีบเข้าที่สะโพกเปลือยเปล่าอย่างหมั้นเขี้ยว นิ้วเรียวหายเข้าไปในช่องทางรัก เมื่อเด็กน้อยกำลังเคลิ้บเคลิ้มกับรสจูบ มาร์คส่งมือข้างที่ว่างมาบีบเค้นหน้าอก เพิ่มความเสียวและเบี่ยงเบนความสนใจจากสิ่งที่เขากำลังทำ

นิ้วที่สองตามเข้าไป มาร์คดึงเข้าดึงออกจนกุนขยับหนี แต่คนอย่างมาร์คมีหรือจะยอม เขาจับล็อกเอวอีกคนเอาไว้แน่น เร่งมือสีจนได้ยินเสียงครางอื้ออึงจากอีกฝ่าย ก่อนจะดึงนิ้วทั้งสองออกมาแล้วใสกลับเข้าไปใหม่

กุนได้แต่ส่ายหน้าลงบนไหล่กว้างจนผมปลิว มาร์คไม่ได้ทำแค่ข้างหลัง แต่กำลังชักรูดข้างหน้าของเขาที่เพิ่งปลดปล่อยได้ไม่นาน ให้มันกลับมารู้สึกอีกครั้ง

ปากบางกดจูบลงบนคอลากมาถึงไหล่ของคนที่กำลังกัดไหล่เขาระบายเจ็บและความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

มาร์คไม่ปล่อยให้ตัวเองทรมานได้นาน เขาดึงมือตัวเองออก ก่อนจะดึงอีกคนให้ยกสะโพกขึ้น

“เจ็บหน่อยนะคนดี” กุนยังไม่เข้าใจว่ามีอะไรที่เจ็บกว่าเมื่อกี้อีกเหรอ

มาร์คถูแก่นกายตัวเองที่ช่องทางรัก ก่อนจะกดมันเข้าไป น้ำตาและนิ้วทั้งสิบที่กดลงบนไหล่ มันบ่งบอกว่าอีกคนกำลังเจ็บ มาร์คถึงได้เข้าไปจูบปลอบประโลม พยายามใจเย็นกับกุนให้มากที่สุด เพราะเขารู้ว่ากุนไม่เคย และมีใครได้แตะต้องมัน

“เชื่อใจมาร์คนะ อดทนอีกนิดนะคนดี” พูดจบก็สวนสะโพกเข้าใส่ ปล่อยให้กุนน้ำตาไหลและกัดลงบนไหล่ตัวเองแรงๆ มาร์คทนเจ็บ และแช่แก่นกายข้างเอาไว้ ยังไม่ยอมขยับจนรู้สึกว่ากุนเริ่มผ่อนคลายขึ้น

“ลองขยับมั้ย” กุนส่ายหน้าปฏิเสธทันที เขาทำไม่เป็น

“งั้นมาร์คทำเองนะ” มาร์คพลิกตัวให้กุนนอนลงกับเตียงนิ่ม ค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ ก่อนจะเร็วขึ้นจนกุนหลุดเสียงครางออกมา แต่มาร์คเอื้อมมือไปปิดปากได้ทัน

“เบาๆครับ เดี๋ยวคนข้างนอกได้ยิน” มาร์คเอามือออก เพราะกุนยกมือตัวเองขึ้นปิดปาก

มาร์คไม่เคยรู้สึกดีอะไรขนาดนี้มาก่อน เขาสวนสะโพกเข้าหาอีกคน ครางในลำคออย่างสุขสม แม้ว่าจะต้องทำอะไรๆให้มันเบาที่สุด แต่มันก็ไม่เป็นปัญหาของมาร์คเลยสักนิด

“อ้ะ! มาร์ค….มาร์ค…เบาหน่อย...อ้ะๆ...” กุนบีบไหล่อีกคนแน่น ยามที่มาร์คเร่งความเร็วและไม่ออมแรงเลยสักนิด จากตอนแรกที่เจ็บจนเหมือนร่างกายเขาจะแตกออก ตอนนี้มันกลับรู้สึกเสียวไปหมด

“กุน” มาร์คเพียงเรียกชื่อ แล้วส่งมือมาจับกึ่งกลางลำตัวของเขา เราขยับไปพร้อมกันจนสุดท้ายต่างฝ่ายต่างก็ก็ปลดปล่อยมันออกมา

มาร์คถอนแก่นกายออกมาจนถึงปากทาง แล้วกระแทกมันเขาไปอีกจนน้ำสีขาวขุ่นไหลเปรอะเต็มที่นอน ทำอยู่อย่างนั้นจนมันตื่นมาอีกรอบ และต้องเป็นกุนที่รองรับบทรักที่ไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่

ฝากกลับไปคอมเมนท์ที่เด็กดีด้วยนะคะ ถ้าไม่มีคอมเมนท์ขออนุญาตลบ NC ตอนนี้นะคะ