แบมแบมตามมาร์คไม่ทัน ทั้งเพราะอ่อนประสบการณ์กว่า ทั้งอีกคนกำลังอารมณ์ไม่คงที่แบบนี้ จูบที่มอบให้กันเลยไม่มีความอ่อนโยนหลงเหลืออยู่
มาร์คไม่ใช่คนใจร้อนเลยสักนิดเวลาที่อยู่ด้วยกันตั้งแต่รู้จักกันมา แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ ตัวตนของคนเราบางทีก็ออกมาเมื่อยามที่โกรธ
แต่สำหรับมาร์ค เขาไม่ได้โกรธแต่เขากำลังหึงต่างหากที่มีคนมาเจ๊าะแจ๊ะกับแบมแบมน่ะ ปล่อยให้คลาดสายตาไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
เขาหึง หึงมากเลยแหละ
“มะ...มาร์ค” มาร์คผละจูบออกเพราะแรงประท้วงอันน้อยนิดของคนที่เขาจูบ แต่จมูกโด่งยังคงคลอเคลียกับแก้มใสแบบที่ไม่ยอมจะผละออกไปง่ายๆ มาร์คผ่อนลมหายใจตัวเองเป่าแก้มอีกฝ่ายเบาๆ พยายามคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้มันเดือดเกินไปกว่านี้ เพราะคนที่เจ็บมันคือคนที่เขายืนจูบจนหายใจไม่ทัน
แบมแบมไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของเขาหรือของใครๆ มาร์คพยายามเตือนตัวเองว่าอย่ารุนแรงกับคนในอ้อมกอด
แต่พอภาพนั้นมันกลับมาอีก มันก็อดเลือดขึ้นหน้าขึ้นมาอีกไม่ได้
“ขอโทษ” มาร์คพูดเบาๆที่ข้างหูก่อนจะกอดคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น ลูบศีรษะของแบมแบมที่ซบหน้าลงบนไหล่กว้างของเขา แบมแบมหอบหายใจหนักๆ ดวงตากลมมีน้ำตาใสคลออยู่ที่หน่วยตา
ยอมรับเลยว่ากลัวมาร์คมาก กลัวจริงๆ มาร์คไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยรุนแรง ไม่เคยทำให้เขารู้สึกกลัวได้ขนาดนี้มาก่อน
ความเปียกชื้นที่ไหล่ทำให้มาร์ครู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำผิดกับคนตัวเล็ก เขาไม่น่าทำอะไรแบบนั้นเลย ถึงจะอยากเอาชนะใครต่อใครหรืออยากจะชนะคนทั้งโลกว่าได้ครอบครองคนในอ้อมกอด แต่เขาต้องนึกถึงจิตใจของแบมแบมบ้างว่าอีกคนยินยอมและเต็มใจหรือเปล่า เพราะถ้าเมื่อกี้ที่เขาทำลงไป มันไม่ต่างอะไรกับการข่มขืนแบมแบมเลย
แล้วถ้าเหตุการณ์แบบนั้นมันเกิดขึ้น มีแต่เราทั้งคู่ที่จะต้องเสียใจ และคงเป็นเขาที่ต้องรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไปเพราะความโกรธและสร้างความเจ็บปวดให้อีกฝ่าย
มาร์คลูบลงบนแผ่นหลังเล็กๆของอีกคน ปลอบประโลมผ่านสัมผัส ไม่มีคำพูดระหว่างเรา เพราะสิ่งที่มาร์คทำเมื่อตะกี้ มันมีเพียงสัมผัสที่จาบจ้วงกับอีกคนทั้งนั้น
แค่คำว่าขอโทษมันคงไม่พอ
มาร์คจูบลงบนแก้มและข้างขมับ ลามมาถึงตนคอ ยามที่จมูกโด่งและริมฝีปากลากผ่านไป มันเหมือนตัวกระตุ้นชั้นดีให้คนตัวเล็กหายใจถี่ขึ้น
มาร์ครู้จุดอ่อนของแบมแบมดี เขารู้ว่าทำยังไงถึงจะให้แบมแบมมีความสุข และรู้ดีว่าจุดไหนที่ทำให้แบมแบมมีอารมณ์
คนตัวสูงไม่ดูดเม้มที่ลำคอเพียงแค่จูบลงหนักราวกับต้องการจะย้ำเตือนและย้ำกับตัวเองว่าแบมแบมอยู่ตรงหน้าคือคนของเขา ไม่ได้หายไปไหน
เสื้อนักศึกษาหลุดออกจากตัวและโยนทิ้งกับพื้นห้องน้ำจากฝีมือคนโตกว่า มาร์คจูบลงบนไหล่สวย ดูดเม้มจนเกิดรอยขึ้นมา ที่กล้าทำเพราะถ้าแบมแบมใส่เสื้อคงไม่เห็น แต่ถ้าก้มแล้วไม่ระวังเหมือนคราวของกันต์ คงรู้อยู่แก่ใจว่ามันคือรอยอะไร
ฟันซี่คมกัดลงบนรอยแดงนั่นจนแบมแบมร้องออกมาก่อนที่ลิ้นร้อนจะเลียเบาๆ
“รู้ใช่ไหมว่าแฟนตัวเองชื่ออะไร? แน่นอนว่าคนตัวเล็กพยักหน้าให้อย่างกระตือรือร้น
มาร์คเก่งในเรื่องการเร้าอารมณ์ให้คนไม่ประสีประสาอย่างเขาควบคุมอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมาเพราะคนๆนี้ไม่ได้
ถ้าไม่ใช่มาร์คแบมแบมคงไม่เป็นแบบนี้
มาร์คดันไหล่ให้คนตัวเล็กนั่งลงชักโครกที่ปิดฝา จับมือแบมแบมขึ้นมาวางลงบนหัวเข็มขัดของตัวเอง
“ถ้ารู้ งั้นทำให้มาร์ครู้หน่อยได้ไหมว่าคนเป็นแฟนกัน เขาต้องทำยังไง?”
เข็มขัดยี่ห้อแพงถูกดึงออกแล้วทิ้งไว้ที่พื้นอย่างไม่ใยดี ซิปกางเกงถูกรูดลงอย่างช้าๆ ตากลมช้อนตามองคนที่กำลังมองการกระทำเขาอย่างตั้งใจ กางเกงถูกดึงลงด้วยฝีมือของมาร์คก่อนที่มือเล็กจะสัมผัสเข้ากับอะไรสักอย่างที่ตื่นตัว
แบมแบมเปลี่ยนมาคุกเข่าลงกับพื้นและวางมือลงบนแก่นกายของคนตัวกว่าด้วยมือทั้งสองข้าง
เสียงครางต่ำๆเพราะเด็กน้อยกำลังปลุกเร้าอารมณ์ของคนที่ยืนอยู่ได้อย่างน่าพอใจ แบมแบมไม่เพียงใช้มือสองข้างแต่ลิ้นเล็กๆนั้นยังเล่นกับส่วนหัวจนมาร์คต้องจับไหล่เล็กแน่น
“พอก่อนแบม” มาร์คดันไหล่อีกคนออก เมื่อถูกปลุกเร้าจนมาร์คเกือบจะปลดปล่อยออกมา มาร์ครูดแก่นกายตัวเองสองสามทีก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวออกมาจนเลอะด้านหลังและเกือบโดนไหล่ของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า
มาร์คฉุดคนตัวเล็กให้ยืนยืนขึ้นก่อนจะจูบลงข้างขมับหนักๆ
“เก่งมากเด็กดี” มาร์คกล่าวชื่นชมเด็กในอ้อมกอดก่อนที่เอวเล็กจะถูกหมุนให้พลิกตัวไปอีกด้าน
กางเกงและชั้นในถูกดึงลงจนท่อนล่างเปลือยเปล่า ทั้งตัวแบมแบมเหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาวบางๆเพียงตัวเดียว มาร์คจูบลงบนหัวไหล่มนพร้อมกับมือที่เอื้อมไปปลุกปั่นด้านหน้าของคนตัวเล็กให้มีอารมณ์ร่วมไปด้วยกัน
ส่วนนั้นของมาร์คถูไถไปกับสะโพก มาร์คจับให้มันจ่ออยู่ที่ปากทาง แต่ไม่กระแทกกระทั้นหรือสอดใส่เข้าไป เหมือนต้องการจะกลั่นแกล้งให้แบมแบมเป็นฝ่ายร้องขอก่อน
มาร์คหยุดมือที่ปลุกปั่นอารมณ์แบมแบมและจูบลงบนคอของคนตัวเล็กแรงๆทั้งๆที่แบมแบมใกล้จะปลดปล่อยเต็มที แต่มาร์คไม่ทำต่อ กลับไปทำอย่างอื่นแทน
ป๊อก!
เสียงเปิดกระป๋องน้ำอัดลมทำให้แบมแบมสงสัยจนต้องหันไปมอง มาร์คยื่นมันมาให้
“ถือไว้ ถ้าน้ำไม่หมดกระป๋องอย่าคิดว่ามาร์คจะหยุด” กระป๋องน้ำอัดลมถูกยัดลงบนมือก่อนที่มาร์คจะเริ่มจัดการปลุกปั่นและเร้าอารมณ์แบมแบมอีกครั้ง ทุกอย่างสานต่อกันอย่างง่ายดายเพราะแบมแบมอยากจะปลดปล่อยจนเกือบจะช่วยตัวเองต่อหน้ามาร์ค
แต่มีหรือที่คนโตกว่าจะยอมให้ทำแบบนั้น มือเรียวจับเข้าที่ส่วนนั้นของคนตัวเล็กพร้อมกับของที่เองจ่ออยู่ช่องทางด้านหลัง
มาร์คปลุกปั่นทั้งข้างหน้าและข้างหลังจนแบมแบมเกือบจะปลดปล่อยออกมา
น้ำอัดลมในกระป๋องกระฉอกออกมาตามแรงของคนด้านหลัง แบมแบมแทบจะบีบกระป๋องน้ำอัดลมจนบุบบี้คามืออยู่แล้ว ถ้าคนด้านหลังไม่หยุดทุกอย่างลงก่อน
“มะ...มาร์ค…” แบมแบมเรียกชื่ออีกคนด้วยน้ำเสียงเว้าวอน
“หืม? มีอะไรครับคนดี” มาร์คเอื้อมมือไปทัดผมที่ชื้นเหงื่อของแบมแบมให้ ยกยิ้มมุมปากเหมือนรอฟังสิ่งที่แบมแบมร้องขอแบบใจจดจ่อ
“ฮืออ อย่าแกล้ง” มาร์คยกขาข้างหนึ่งของคนด้านหน้าก่อนกระแทกแก่นกายเข้าไปให้ลึกแล้วหยุดจนแบมแบมร้องออกมาอีกรอบ
“ไม่ได้แกล้งเลย” คนพูด ลอยหน้าลอยตาตอบ หยุดทุกอย่างเพื่อฟังคำร้องขอจากอีกฝ่าย
“เข้ามาอีก เข้ามาอีกได้ไหม”
“เข้ายังไง อย่างงี้เหรอ?” มาร์ครั้งเอวแบมแบมก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าหาช่องทางรักรุนแรงกว่าทุกครั้ง เสียงครางอื้ออึงดังไปทั่วห้องน้ำของชั้นผู้บริหาร น้ำอัดลมในกระป๋องกระฉอกออกมาเปรอะเปื้อนจนเหนียวมือคนถือ
“ชู่ว เบาๆหน่อยค่ะ เดี๋ยวมีคนได้ยิน” มาร์คดึงกระป๋องในมือที่อ่อนแรงนั้นวางลงบนชักโครก ก่อนจะพลิกตัวอีกคนให้หันมามองกัน คนตัวสูงโน้มกายจูบลงบนปากอิ่มที่เริ่มหายใจทางปากยากเหตุการณ์เมื่อตะกี้ อุ้มอีกคนให้เกี่ยวเอวเอาไว้ คนตัวเล็กก็เหมือนจะรู้หน้าที่ ถึงได้ใช้แขนคล้องคอเขาแล้วซบหน้าลงใกล้ๆ ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า ถึงได้เป่าลงบนคอและจูบลงบนคอเขาเบาๆ
มาร์คกระแทกส่วนนั้นเข้าไปให้แรงกว่าแรงกัดที่แบมแบมเล่นซน กัดเขาคืนที่กัดไหล่อีกฝ่ายเมื่อกี้
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกพร้อมกับทั้งสองร่างที่พากันออกมา มาร์คจับแบมแบมพลิกตัวไปทางกระจก กระแทกกายเข้าใส่ จนแขนเล็กที่ค้ำไว้กันอ่างล้างหน้าสั่นเพราะแรงกระแทกจากคนด้านหลัง
สีหน้ามาร์คในกระจกนั่นทำให้แบมแบมต้องเม้มปากด้วยความเขิน ตั้งแต่ทำรักด้วยกันมา เขาไม่เคยเห็นสีหน้าของมาร์คได้ชัดเจนขนาดนี้มาก่อน
เสียงหอบหายใจผสมกับปนเปกันจากคนทั้งคู่ที่ปลดปล่อยไปมากกว่าหนึ่งรอบ มาร์คยังคงเกี่ยวเอวคนหน้าหวานเอาไว้ไม่ทรุดลงกองกับพื้น จูบลงบนกลางศีรษะและลูบผมเบาๆอย่างทะนุถนอมต่างจากเมื่อกี้ที่สำหรับแบมแบมครั้งนี้จะรุนแรงที่สุดตั้งแต่เรามีเซ็กส์กัน
อ่านแล้วอย่าลืมกลับไปคอมเมนท์ในเด็กดีด้ยนะจ๊ะ